Αν ξαφνικά κάποια εφαρμογή που τρέχουμε πιάσει όλη τη διαθέσιμη ελεύθερη μνήμη, το πιθανότερο είναι ξαφνικά να κλείσει και να χάσουμε ότι δουλεύαμε. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους μπορεί η εφαρμογή να κλείσει απότομα, αλλά εδώ θα κοιτάξουμε την περίπτωση όπου απλά θα έπρεπε να έχουμε περισσότερη διαθέσιμη μνήμη RAM.

Προφανώς μία λύση είναι να ..αγοράσουμε περισσότερη RAM. Αυτό όμως δεν είναι πάντα εφικτό. Ίσως το μηχάνημα να μην παίρνει περισσότερη μνήμη, ίσως δεν υπάρχουν άλλα slots για να μπει, ίσως είναι κάποιο εταιρικό laptop το οποίο δεν μπορούμε ή δε θέλουμε να πειράξουμε.

Ήρθε η ώρα λοιπόν για τη δημιουργία ενός swapfile! Τι είναι αυτό καταρχάς. Το swapfile είναι ένα αρχείο το οποίο το λειτουργικό μπορεί να χρησιμοποιήσει ως εικονική μνήμη RAM όταν η κανονική τελειώσει. Αυτό έχει τα υπερ του, όπως για παράδειγμα το οτι μπορούμε να βάλουμε 64Gb αν θέλουμε και να σηκώσουμε 10 Virtual machines με windozzzee, αλλά έχει και το κατά πως οι σκληροί δίσκοι -ακόμη και οι ssd- είναι αργοί σα χελώνες σε σύγκριση με τη RAM και όλα θα σέρνονται.

Εν πάση περιπτώσει η διαδικασία είναι πολύ απλή. Χρειάζεται βέβαια να έχουμε δικαιώματα root ή παραπλήσια ώστε να την πραγματοποιήσουμε.

Πάμε παρακάτω λοιπόν:

1) τσεκάρουμε αν υπάρχει ήδη swap file ή κάποιο swap partition

free -m

αν δεν υπάρχει swap θα πρέπει να δείτε μια γραμμή

Swap: 0 0 0

2) εφόσον δεν υπάρχει κάποιο swap, πάμε να φτιάξουμε ένα με το utility fallocate

fallocate /swapfile -l 2G

έβαλα εγώ τώρα 2G, μπορείτε εσείς να βάλετε όσο θέλετε, κατά προτίμηση όσο και η διαθέσιμη RAM που έχετε, εκτός και έχετε πολύ λίγη οπότε βάλτε επί δύο ή τρία

3) κάνουμε το αρχείο swapfile format ως swap

mkswap /swapfile

4) του δίνουμε τα κατάλληλα δικαιώματα για να μη διαμαρτύρεται το σύστημα πως είναι "insecure"

chmod 600 /swapfile

5) του δίνουμε μία να ξεκινήσει :]

swapon /swapfile

6) τσεκάρουμε πως τώρα υπάρχει swap

swapon (σκέτο χωρίς ορίσματα)

πρέπει να δούμε κάτι σαν το παρακάτω:

NAME TYPE SIZE USED PRIO
/swapfile file 2G 0B -1

7) πάμε τώρα στο αρχείο /etc/fstab να το δηλώσουμε ώστε σε κάθε εκκίνηση να γίνεται mount

nano /etc/fstab (ή vim, emacs ότι editor προτιμάτε)

και προσθέτουμε τη γραμμή

/swapfile1 none swap sw 0 0

8) σώζουμε το αρχείο και είμαστε έτοιμοι!

Τι γίνεται όταν ξαφνικά δεν μπορούμε να κάνουμε install καμία εφαρμογή στο android tablet/mobile που έχουμε;

Πριν δοκιμάσουμε τα παρακάτω, ας σιγουρευτούμε πως
1) έχουμε χώρο στη συσκευή
2) έχουμε external storage διαθέσιμο

καλό είναι λοιπόν να καθαρίσουμε πρώτα τη συσκευή μας, δεν έχουμε κάτι να χάσουμε

μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιο app οπως πχ το android assistant για να καθαρίσουμε caches και να απεγκαταστήσουμε τυχόν άχρηστες πλέον εφαρμογές. Επίσης μπορούμε να μετακινήσουμε με το app2sd κάποιες εφαρμογές στην κάρτα από την εσωτερική μνήμη της συσκευής

αφού κάνουμε τον καθαρισμό προχωράμε παρακάτω

Καταρχήν δε χρειάζεται να έχουμε rootάρει τη συσκευή, όλα θα γίνουν με το adb

Αν δεν ξέρετε τι είναι αυτό, μην προχωρήσετε άλλο, ψάχτε το πρώτα γιατί θα πρέπει να το έχετε εγκαταστήσει και να βλέπει σωστά τη συσκευή!

Υποθέτουμε λοιπόν πως όλα είναι οκ και πατώντας adb devices στην κονσόλα (είτε linux,είτε windozze) θα δούμε κάτι σαν αυτό:

adb devices List of devices attached 032c1967e89500000000 device

αν δεν έχει αναγνωριστεί η συσκευή δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αν είστε σε windoze θα χρειαστείτε drivers, αν είστε σε linux θα πρέπει να βάλετε κάποια στοιχεία από το lsusb output στο αρχείο ~/.android_usb.ini

anywayz, προχωράμε

γράφουμε τώρα adb shell για να ανοίξουμε μια root κονσόλα στη συσκευή μας

Ως root μπορούμε να κάνουμε πολλά και διάφορα οπότε προσωχή μη τα διαλύστε όλα :]

Για να δούμε που γίνεται εκ του default η εγκατάσταση των εφαρμογών στη συσκευή μας γράφουμε

pm get-install-location

θα επιστρέψει κάποια τιμή που μπορεί να είναι

0 default
1 internal
2 external

αναλόγως με τη συσκευή το 1 μπορεί να είναι και external και το 2 κάποια sdcard. Αυτό συμβαίνει γιατί κάποιες συσκευές έχουν ενσωματωμένη κάποια

αν ήδη είμαστε σε external, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι περισσότερο, το πρόβλημα είναι αλλού...

Αν τώρα δούμε 0 ή 1 και ξέρουμε πως έχουμε και κάποια sdcard memory, μπορούμε να δοκιμάσουμε να αλλάξουμε τη ρύθμιση με:

pm set-install-location 1 (ή 2)

κάνουμε ένα reboot
adb reboot

και δοκιμάζουμε να εγκαταστήσουμε την εφαρμογή που πριν κολλούσε

Πρόσφατα χρειάστηκε να μεταφέρω κάποια mail accounts με αρκετά gbytes μέγεθος και κάποια χιλιάδες mail το καθένα από έναν cpanel server σε έναν ubuntu based zimbra.
Αρχικά πήγα με την "πεπατημένη" οδό, το imapsync αλλά δυστυχώς στο ubuntu έπαψε να υπάρχει στα repos από την έκδοση 11.10 και εγώ είχα μπροστά μου έναν 14.04, οπότε πήγα με το imapcopy, ένα παλαιό utility γραμμένο σε ..pascal το οποίο υπήρχε στα repos μιας που γίνεται crosscompile με τη freepascal

Προφανώς για να γίνει το migration πρέπει να έχουμε δημιουργήσει τα accounts που θέλουμε και στον zimbra server, ίδια με του cpanel

Ενημερωτικά, τα logs που μας ενδιαφέρουν είναι:
/opt/zimbra/log/mailbox.log
/var/log/zimbra.log

όταν και αν κάτι προκύψει μπορούμε να ίσως να βρούμε άκρη κοιτάζοντας τα εν λόγω logs

εγκατάσταση
apt-get install imapcopy

χρηση
πολύ απλά γράφουμε ένα αρχείο το imapcopy.cfg όπου νομίζουμε πχ στο /root/imapcopy/

τα περιεχόμενα έχουν ως εξής:
SourceServer imap.server.tld
SourcePort 143

DestServer imap.server.tld
DestPort 143

# SourceUser SourcePassword DestinationUser DestinationPassword

Copy "user@domain.tld" "Passowrd" "user@domain.tld" "Password"
Copy "user2@domain.tld" "Passowrd" "user2@domain.tld" "Password"

και εκτελούμε από εκεί την εντολή
imapcopy -t

για να τεστάρουμε πως οι συνδέσεις γίνονται κανονικά

σε περίπτωση που έχουμε προβλήματα και βλέπουμε μηνύματα αποτυχίας σύνδεσης χρειάζεται να γνωρίζουμε 2 πράγματα:
1) στον zimbra πρέπει να είναι ενεργοποιημένη η επιλογή "Enable Cleartext Login" για τον server (home->configure->servers->o_server_mas->edit (κλίκ πάνω στον σέρβερ)->IMAP
2) για κάποιο λόγο όταν το password αρχίζει με συγκεκριμένους χαρακτήρες δεν μπορεί να γίνει login οπότε καλύτερα στα passwords στα accounts του zimbra να είναι της μορφής 123456 ή κάτι ανάλογο "ασφαλές" :P

Αν όλα πάνε καλά λοιπόν μπορούμε να προχωρήσουμε στο migration των email. Αλλά πριν το κάνουμε, για να αποφύγουμε μηνύματα του στυλ

BAD maximum literal size exceeded

χρειάζεται να αλλάξουμε τα διάφορα default size restrictions που χρησιμοποιεί το zimbra

1) γινόμαστε zimbra user
su zimbra

2) εκτελούμε τις παρακάτω εντολές και σημειώνουμε κάπου τα default values
zmprov getConfig zimbraFileUploadMaxSize
zmprov getConfig zimbraImapMaxRequestSize
zmprov getConfig zimbraMailContentMaxSize
zmprov getConfig zimbraMtaMaxMessageSize

3) βάζουμε κάποιο μεγάλο limit σε όλα (εδώ είναι 150Μ)
zmprov modifyConfig zimbraFileUploadMaxSize 150000000
zmprov modifyConfig zimbraImapMaxRequestSize 150000000
zmprov modifyConfig zimbraMailContentMaxSize 150000000
zmprov modifyConfig zimbraMtaMaxMessageSize 150000000

4) κάνουμε restart τον postfix και το mailbox
postfix reload
zmmailboxdctl restart

5) βεβαιωνόμαστε πως περάσανε οι νέες τιμές
zmprov getConfig zimbraFileUploadMaxSize
zmprov getConfig zimbraImapMaxRequestSize
zmprov getConfig zimbraMailContentMaxSize
zmprov getConfig zimbraMtaMaxMessageSize
postconf message_size_limit

6) βγαίνουμε από zimbra user και εκτελούμε το imagecopy. Λογικά τώρα η μεταφορά θα γίνει χωρίς απρόοπτα!

Πάμε λοιπόν να εγκαταστήσουμε τον κλειστό driver της AMD για την κάρτα μας. Όλα πάνε καλά μέχρι που στην κονσόλα βλέπουμε το εξής error:

Error! Bad return status for module build on kernel: 3.17-1-amd64 (x86_64)
Consult /var/lib/dkms/fglrx/14.9+ga14.201/build/make.log for more information.

ή κάποιο παρόμοιο ανάλογα με την έκδοση του kernel και τη διανομή που χρησιμοποιούμε

Τι σημαίνει αυτό το error ακριβώς; Για να παίξει ο driver χρειάζεται ένα module που θα φτιαχτεί για τον kernel που χρησιμοποιούμε και που θα φορτώνεται με την εκκίνηση.
Απότι φαίνεται κατά το "χτίσιμο" (build) του module από τον πηγαίο κώδικα, κάποιο λάθος συνέβη το οποίο εμπόδισε το module από το να φτιαχτεί με το πρόγραμμα dkms (dynamic kernel module support) το οποίο καταγράφηκε σε κάποιο αρχείο log.

Αν πάμε όντως να δούμε τι λέει το build log του module, θα δούμε κάποιο προγραμματιστικό λάθος του c compiler (o κώδικας του fglrx module είναι σε C γλώσσα) που λέει πως το struct ‘acpi_device_flags’ has no member named ‘no_hotplug’ στο αρχείο kcl_acpi.c. Δε θα επεκταθούμε στο γιατί συμβαίνει αυτό, είναι ένα γνωστό bug.

Πως το φτιάχνουμε:

1) βρίσκουμε τα sources του module. Στη δική μου περίπτωση είναι στο
/usr/src/fglrx-14.9+ga14.201
μπορείτε να βρείτε το εν λόγω αρχείο είτε με find, είτε με locate.
Στην περίπτωση που βρείτε 2 αρχεία, αυτό που θα χρειαστούμε είναι στον φάκελο /usr/src/...

2) ανοίγουμε το αρχείο kcl_acpi.c (με δικαιώματα root)

3) βρίσκουμε τη γραμμή που λέει:

if LINUX_VERSION_CODE >= KERNEL_VERSION(3,12,7)

και βεβαιωνόμαστε πως είναι κάτω από το

static acpi_status KCL_ACPI_Slot_No_Hotplug(KCL_ACPI_DevHandle handle, u32 lvl, void *data, void **rv)
{

4) σβήνουμε το

if LINUX_VERSION_CODE >= KERNEL_VERSION(3,12,7)

και βάζουμε στη θέση του το

if LINUX_VERSION_CODE >= KERNEL_VERSION(3,12,7) && LINUX_VERSION_CODE < KERNEL_VERSION(3,17,0)

5) κοιτάμε τις επόμενες 3εις γραμμές κώδικα και προσέχουμε να είναι ίδιες με τις παρακάτω:

struct acpi_device *tdev = NULL;
struct pci_dev *pdev = (struct pci_dev *)data;
int device = 0;

6) σώζουμε το αρχείο

7) κανονικά χρειάζεται πρώτα να κάνουμε dkms add -m module -v ώστε να προστεθεί το module στο kernel tree. Παρόλο όμως που η αρχική μας προσπάθεια ήταν αποτυχημένη -κατά την πρώτη εγκατάσταση-, το module έχει ήδη προστεθεί απλά απέτυχε το build. Εν πάση περιπτώσει, δε χρειάζεται να κάνουμε το βήμα αυτό

8) κάνουμε compile το module

dkms build -m fglrx -v 14.9+ga14.201

(την ακριβή έκδοσή σας θα την βρείτε από το πακέτο του driver, είτε από το /usr/share/fglrx-VERSION/)

Θα πρέπει να δουμε στο τέλος το μήνυμα

DKMS: build completed.

9) κάνουμε εγκατάσταση το module

dkms install -m fglrx -v 14.9+ga14.201

θα πρέπει να δούμε το μήνυμα

DKMS: install completed.

10) τώρα είμαστε έτοιμοι με το ati-config να φτιάξουμε ένα καλό αρχείο για τον x.org (ή το κάνουμε manual αν το'χουμε!)

Εάν έχετε την ατυχία να δείτε το μήνυμα

Command: MLSD
Error: Connection timed out
Error: Failed to retrieve directory listing

σημαίνει πως ο client που χρησιμοποιείτε (πχ filezilla) προσπαθεί να ανοίξει κάποιες πόρτες για να επικοινωνήσει με τον server και δεν τα καταφέρνει.

Η λύση λοιπόν είναι να πούμε στον ftp server να ακούει σε συγκεκριμένο port range για passive connections.

Βήματα:

1) Ανοίγουμε το αρχείο /etc/pure-ftpd.conf
2) Ψάχνουμε για τη γραμμή που γράφει “PassivePortRange 30000 35000″
3) Βγάζουμε το comment "#" και αλλάζουμε τις πόρτες σε αυτές που θέλουμε (πχ 6000 6100)
4) Σώζουμε το αρχείο
5) Κάνουμε restart τον pure ftp server

Αν ακόμη έχετε πρόβλημα, τσεκάρετε μήπως σας κόβει κάποιο firewall

Κι όμως..ακόμη και ένας απλός χρήστης όταν κάνει login μπορεί να δει την admin bar πάνω πάνω. Θα μου πείτε ε και; Ε και αν ο τάδε πελάτης το θεωρεί απαράδεκτο, οτι μπερδεύει τους χρήστες μπλα μπλα, πριν αρχίσετε να τραβάτε τα μαλλιά σας, είναι πιο εύκολο να κάνετε στα γρήγορα αυτό που ζητά και να είναι και αυτός ευτυχισμένος και εσείς ήρεμοι άνθρωποι!

Ο Παρακάτω κώδικας πετυχαίνει αυτό που θέλουμε και μπαίνει στο function.php του theme που χρησιμοποιείτε:

 
/* gdimi remove admin bar except for admins */
add_action('after_setup_theme', 'remove_admin_bar');
//
function remove_admin_bar() {
    if (!current_user_can('administrator') && !is_admin()) {
      show_admin_bar(false);
    }
}
 

Υπάρχουν μερικές περιπτώσεις όπου είναι χρήσιμο όταν κάνουν login οι χρήστες να τους κάνουμε redirect στην αρχική σελίδα και όχι αυτόματα να πηγαίνουν στο "admin" περιβάλλον.

Αυτό γίνεται πολύ εύκολα βάζοντας τον παρακάτω κώδικα στο functions.php του theme που χρησιμοποιούμε.

 
/**
 * Redirect non-admins to the homepage after logging into the site.
 * gdimi
 */
function gdimi_login_redirect( $redirect_to, $request, $user  ) {
    return ( is_array( $user->roles ) && in_array( 'administrator', $user->roles ) ) ? admin_url() : site_url();
} // end login_redirect
add_filter( 'login_redirect', 'gdimi_login_redirect', 10, 3 );
 

Ας υποθέσουμε πως για κάποιον λόγο χρειάζεται να σταματήσουμε τον postfix από το να στέλνει email αλλά θέλουμε να λαμβάνουμε (πχ μας έχουν χακέψει τον server και τέτοια ωραία).

Είναι πολύ εύκολο:
1) κάνουμε edit το main.cf
2) προσθέτουμε τη γραμμή: default_transport = error: Local delivery only!
3) πατάμε στην κονσόλα ένα postfix check έτσι για να αποφύγουμε δυσάρεστες εκπλήξεις με τυχόν σφάλμα στο configuration

Χιουμοριστικό βίντεο για το τέλος του κόσμου που θα έρθει όταν η java ξαφνικά θα σταματήσει να χρησιμοποιείται!

http://youtu.be/_9oq475Ndu8

Τώρα που αρκετά ύποπτα το truecrypt έχει πάψει να υφίσταται (βλ.http://truecrypt.sourceforge.net/ και οδηγίες εκεί για migrate σε..bitlocker!!) σκέφτηκα κάποιος τρόπος θα υπάρχει για να χρησιμοποιώ τα υπάρχοντα containers που έχω.

Ε λοιπόν, με βασικά εργαλεία του linux, γίνεται η δουλειά:

0) γινόμαστε root ή αποκτάμε τα κατάλληλα priviledges

1) καταρχήν θα κάνουμε attach το container σε μια loopback device
losetup /dev/loop0 /path/to/truecrypt.file

2) ώρα να κάνουμε decrypt το containerdecrypt/open the truecrypt container
cryptsetup --type tcrypt open /dev/loop0 Container

3)δίνουμε το password όταν ζητηθεί. Όπου Container βάζουμε ότι όνομα θέλουμε

4)κάνουμε mount το container σε κάποιον φάκελο που έχουμε φτιάξει
mount /dev/mapper/myContainer /mnt/somefolder

Τώρα τα περιεχόμενα θα πρέπει να είναι εμφανή στο /mnt/somefolder/ ή σε όποιο mountpoint έχουμε επιλέξει!

Για να κάνουμε unmount και γενικώς να κλείσουμε ότι ανοίξαμε:

1) umount /mnt/somefolder
2) cryptsetup --type tcrypt close container
3) losetup -d /dev/loop0

Υπάρχει και μια εφαρμογή η zuluCrypt η οποία απλοποιεί την παραπάνω διαδικασία με ένα frontend που δίνει, αλλά δεν την έχω δοκιμάσει